Yok

Yalnızlık güzeldir sanırdım.

Gürültüden insanlardan uzak.

Değilmiş.

Varlığın uzak bir ihtimaldi benim için biliyordum

Gölgene bile razıydım.

O da yok.

 

 

Tebessümlerin vardı.

Gül bahçeleri gibi

Bir sel gibi akardı gülümsemen

Dudaklarının arasından.

Duymazdım;

Ama bilirdim çağırdığını beni.

Koşarak gelirdim sana.

Bir merhabamız vardı,

O da yok...

 

 

Bir rüzgar girerdi açık penceremden içeri

Sen girerdin,

Hasretin girerdi.

Duvardaki gölgelerle birlikte hayalin girerdi.

Bir tek sen girmezdin.

Bir gün o odaya sen gireceksin diye

Umutlarım vardı,

Tükendi.

Bir umut vardı

O da yok...

 

Sevdim seni, yemin olsun.

Sevdim.

Elimde değildi

Gönül kaptırdım.

Şimdi sensizliğin yangını var

Yüreğimde

Söndüremediğim.

Acılar kemiriyor iğimi,

Sana hiç diyemediğim.

Dedim ya ;

Acıda olsa gönül kaptırdım.

İnanır mısın?

Geri getirmek için seni

Muska bile yaptırdım.

Ama sen kararlısın.

Dönmeyeceksin geri

Yokluğun parçalarken içimde bir yerleri.

Daldırıp ellerimi

Benden içeri

Seni arayacağım

Gizlenmiş olmalısın içimde bir yerlere

Lanet edip kadere

Seni çağıracağım.

Yüz kere...

Bin kere ...

Yüz bin kere...

Peki çare;

O da yok...

 

 

                                    Seyfettin Esin