Ağladılar

Güneş batarken yine,

Yüzü güneşten yanmış,

Dudağı çatlak,

Elleri, ayakları ve kaderi nasırlı insanlar...

Kerpiç duvarlı barınaklarında el bağladılar.

Yarın ne olur,

Ya...

Ya, yarında olmazsa deyip,

Ağladılar.

Ve avutulan aç çocuklar,

Gözlerini kapadılar gecenin zifiri karanlığına.

Avutanlar,

inanmazsalar da şarkılar söylediler her gece.

Bazen şarkı söylediler bazen ağıtlar.

Bazen de aç uyuyan çocuklarına,

Taş pişirip kazanlarda,

Bir Ömer çıkar diye dua ettiler.

Umut bağladılar sabahın aydınlığına,

Umut bağladılar ve...

Ağladılar.

                                 Seyfettin Esin