Ölüm Döşeği

Artık yürüyemiyorum.

Bu sokaklar mahrum ayaklarımdan,

Bedenim hasta, yatağına mahkum,

Ruhum ıstırap çekmekte.

Kapattım gönlümü sevgiye.

Düşlerimden söküp çıkardım seni.

Simdi hayallerimde değilsin eskisi gibi.

İsmini sildim dudaklarımdan.

 

Ziyaret etme istemiyorum.

Yalnız bırak ölüm döşeğimde takatsiz bedenimi.

Battaniyemi çek üzerime.

Üşütme.

Üşütme çile dolu gecelerimi.

Ne olur utandırma beni.

Farkında değilsin biliyorum.

Tutma,

Tutma ne olur,

İncitmek istemiyorsan gururumu,

Tutma titreyen ellerimi.

 

Artık kopardım birer,birer yaşamla bağlarımı

Hoş gör.

Anla duygularımı

Artık bıraktım.

Ne olur.

Kendimden önce öldü,

Toprağa gömdüm arzularımı.

Git...

Git ne olursun.

Kimseye ayıracak zamanım kalmadı.

Yalnız göz yaşlarıma randevu verdim.

Yalnız göz yaşlarıma ayırdım

Olmayan yarınlarımı,

Ve tüm zamanlarımı.

 

 

                                               Seyfettin Esin