Bir Daha Asla
Pencere kenarında unuttuğum
Yalnızlığım var ya.
Hani, buz tutan soğuk kış günlerinde
Donan.
Hani, şubatın koynundayken
Bir fahişe gibi martın kollarına dolanan
Yalnızlığım
Yine hatırladı beni.
Mayısın sıcağıyla birlikte buzlarından arınıp,
Anlattı bana , beni sevdiğini.
Ve asla
Terk etmek istemediğini.
Sonsuz okyanuslara demir almışken gönlüm,
Takılıp yalnızlığın ardına
Karanlığıma mı döneceğim yoksa?
Yoksa;
İptal edilmiş bir diploma için
Bunca sene
Yeniden sürünecek miyim?
Tekrar sıfırdan başlayıp,
Tekrar sürünecek miyim?
Soğuk sonbahar rüzgarlarını geçip
Kışı atlatabilecek miyim?
Yalnızlığımı,
Bir daha yaşamamak üzere
Dondurabilecek miyim?
Emin değilim.
Seyfettin Esin